برنامه‏ریزی بهینه احیای آب زیرزمینی آلوده به هیدروکربن‏های نفتی محلول

آب های زیرزمینی یکی از منابع مهم تامین آب برای مصارف مختلف شرب، کشاورزی و صنعت می باشند. امروزه علاوه بر مشکل کمیت در این بخش از منابع آب، مشکل کیفیت نیز بروز کرده و روزبه روز افزایش می یابد. لذا بررسی و ارزیابی روش های مختلف احیا برای پاک سازی آبخوان های آلوده از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق برای ارزیابی بهترین گزینه طراحی سامانه احیای بیولوژیکی درجای آب زیرزمینی آلوده به هیدروکربن محلول، یک مدل شبیه ساز-بهینه ساز (S-O) توسعه داده شده است. هدف مورد بررسی در این تحقیق، کمینه کردن هزینه طراحی و بهره برداری سامانه می‏باشد. در این مدل برای شبیه سازی آبخوان مورد بررسی و ارزیابی گزینه های مختلف طراحی، از نرم افزار BIOPLUME II استفاده شده است. همچنین برای یافتن بهترین گزینه طراحی، الگوریتم ژنتیک (GA) مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه نتایج حاصل از این تحقیق با نتایج مطالعات محققان پیشین، حاکی از کارایی خوب مدل توسعه یافته می‏باشد و موجب بهبود تابع هدف مسئله بهینه‏سازی به میزان 29/0 درصد، شده است. در صورت عدم اجرای سامانه احیا در آبخوان آلوده مورد بررسی در این تحقیق، غلظت آلاینده باقیمانده در آبخوان بیش از استاندارد پاک سازی موجود در منطقه می باشد. این در حالی است که با اجرای سامانه بهینه احیای بیولوژیکی درجا، بیش ترین غلظت آلاینده باقیمانده در آبخوان پس از گذشت سه سال، به میزان 44/89 درصد خواهش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، احیای بیولوژیکی درجا ، بهینه سازی