تاثیر آموزش مشارکتی والدین در ارتقاء مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با نیازهای ویژه

آموزش مشارکتی والدین به عنوان یکی از روشهای موثر در توسعه مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با نیازهای ویژه جایگاه ویژه ای در نظام آموزشی دارد این، رویکرد با ایجاد تعامل مستمر و فعال میان خانواده و مدرسه بستر مناسبی برای تقویت مهارتهای ارتباطی، همدلی خودتنظیمی و همکاری اجتماعی در دانش آموزان فراهم می کند در شرایطی که نیازهای ویژه دانش آموزان مستلزم حمایتهای خاص و همه جانبه است آموزش مشارکتی والدین می تواند نقش موثری در کاهش مشکلات ارتباطی و ارتقاء تاب آوری اجتماعی ایفا کند این مقاله به بررسی ظرفیتها و چالشهای این نوع آموزش در زمینه توسعه مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با نیازهای ویژه می پردازد و با تحلیل اثرگذاری همکاری فعال خانواده و مدرسه چارچوبی نوین برای بهبود کیفیت تعاملات اجتماعی ارائه می دهد همچنین به شناسایی راهکارهای عملی برای تقویت ارتباط والدین و مدارس پرداخته و فرصتها و موانع موجود را بررسی می کند یافتهها نشان می دهد که مشارکت هدفمند، والدین علاوه بر ارتقای مهارتهای، اجتماعی به افزایش اعتماد به نفس و خود تنظیمی دانش آموزان کمک قابل توجهی می کند این پژوهش ضمن توجه به محدودیتهای موجود در فضای آموزش و پرورش، ایران راهکارهای کاربردی و قابل اجرا برای توسعه مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان با نیازهای ویژه را مطرح می کند تا بتواند به بهبود کیفیت زندگی تحصیلی و اجتماعی این گروه کمک کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مشارکتی ، والدین توانمندسازی ، خانواده ، مهارتهای بین فردی ، دانش آموزان دارای نیازهای ویژه ، همکاری مدرسه و خانواده ، تنظیم رفتارهای اجتماعی ، تاب آوری روانی ، توسعه ارتباطات اجتماعی ، نظام تعلیم و تربیت ایران