نقش درگیری تحصیلی و یادگیری خود راهبر در پیش بینی اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم شهر شاهرود

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش درگیری تحصیلی و یادگیری خودراهبر در پیش بینی اشتیاق تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر شاهرود انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شاهرود در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. نمونه ای به حجم ۳۵۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس از دو مدرسه انتخاب شد. شرکت کنندگان به پرسشنامه های درگیری تحصیلی ریو و تسینگ (۲۰۱۱)، اشتیاق تحصیلی گونیوس و کوزو (۲۰۱۵) و یادگیری خودراهبر فیشر، کینگ و تاگو (۲۰۰۱ پاسخ دادند برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ بهره گرفته شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین درگیری تحصیلی و یادگیری خودراهبر رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین اشتیاق تحصیلی با هر دو متغیر درگیری تحصیلی و یادگیری خودراهبر رابطه ای مثبت و معنادار مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که هر دو متغیر درگیری تحصیلی و یادگیری خودراهبر نقش معناداری در پیشبینی اشتیاق تحصیلی دارند.

کلیدواژه ها:

اشتیاق ، تحصیلی درگیری ، تحصیلی یادگیری خودراهبر