بررسی اثرات ضد پروتواسکولکسی کیتوزان

کیتین، از لحاظ مقدار، پس از سلولز دومین پلی ساکارید طبیعی تولید شده توسط موجودات زنده است. سختپوستان دریایی از جمله میگو،خرچنگ، لابستر و قارچها مهمترین منابع تولیدکننده کیتین هستند. کیتوزان به وسیله ان دی استیلاسیون کیتین تهیه میشود و به دلیل دارا بودن -خواص بیولوژیکی مفید بی شمار نظیر سازگاری زیستی، قابلیت تجزیه زیستی، خواص التیامی در زخم، خاصیت ضد توموری و غیره مورد توجه بوده است. اما در جستجوهای بعمل آمده تاکنون اثر این ترکیب بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید بررسی نگردیده است. مواد و روشها: به منظور استخراج کیتین از پوسته میگو ابتدا پوسته های میگوی به خوبی با آب شسته شد و مواد معدنی و پروتئین آن به ترتیب به وسیله محلول اسید کلریدریک و سود حذف گردید. برای تبدیل کیتین به کیتوزان، د استیلاسیون کیتین به وسیله محلول غلیظ سود و به کمک حرارت انجام شد. درصد د - استیلاسیون کیتوزان تولید شده با استفاده از روش Fourier Transform Infrared Spectroscopy و وزن ملکولی آن با روش ویسکومتری تعیین شد. ضمن در نظر گرفتن نمونه کنترل، در سه تکرار، اثر دزهای مختلف کیتوزان بر روی پروتواسکولکسهای جمع آوری شده در دو زمان نیم و یک ساعت با استفاده از رنگ ائوزین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و بحث: به طور متوسط درصد کشته شدن پروتواسکولکسها در غلظت های 1، 2، 3، 4 و 5 درصد کیتوزان در نیم و یک ساعت پس از انکوبه شدن به ترتیب 17/12، 18/42، 22/08، 27/21، 29/37 و 35/31، 38/1، 46/21، 48/32، 50/01 بود. پس از گذشت یک ساعت 5 درصد کیتوزان نیمی از پروتواسکولکس ها را از بین برد. نتیجه گیری کلی: کیتوزان دارای اثرات ضد پروتواسکولکی می باشد.

کلیدواژه ها:

کیتوزان ، پروتواسکولکس ، کیست هیداتید