بررسی اثر ترکیب هیدروژل و کود NPK بر رشد نهال خیار

آب یکی از حیاتی ترین عوامل موثر در پرورش صیفی جات در کشور است که روش های متنوعی برای کمبود آب استفاده شده است که می توان به کاشت گلخانه ای و استفاده از هیدروژل ها اشاره نمود. تنش آبی بر ویژگی های بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی تاثیر می گذارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر استفاده هیدروژل و کود NPK به صورت همزمان بر رشد گیاه خیار است که غلظت های مختلف هیدروژل با نسبت های مختلف کود NPK در طرح آزمایش این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت و تیمار شاهد نیز در نظر گرفته شد. برای تمام تیمارها ۳ تکرار کشت داده شد که با توجه به ۲۰ تیمار منتخب، تعداد گلدان های کاشته شده ۶۰ گلدان شد. و با توجه به شرایط و تجهیزات آزمایشگاه برخی آزمایش های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی و مولکولی برای مقایسه تیمارها انتخاب و انجام شد. طراحی آزمایش به صورت تک عاملی با ۳ تکرار و تجزیه تحلیل اطلاعات با آزمون دانکن انجام شد. نتایج بیانگر آن است که بیشترین میزان پرولین تولید شده، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی فنل اکسیداز و همچنین میزان رنگدانه های فتوسنتزی کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئیدها در تیمارهایی مشاهده گردید که بیشترین میزان هیدروژل و کود NPK را داشتند و کمترین میزان تولید پرولین، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی فنل اکسیداز و همچنین میزان رنگدانه های فتوسنتزی کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئیدها در تیمارهای شاهد و تیمارهایی که کمترین میزان هیدروژل را داشتند مشاهده گردید. از این تحقیق این طور می توان نتیجه گیری کرد که حضور هیدروژل و NPK منجر به بهبود عملکرد گیاه خیار گردیده است.

کلیدواژه ها:

خیار ، رشد ، هیدروژل ، NPK