بررسی رابطه شرایط خانوادگی و کیفیت زندگی دانش آموزان بر میزان علاقه به تحصیل آنان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه شرایط خانوادگی و کیفیت زندگی با علاقه به تحصیل دانش آموزان بود. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل تمامی دختران و پسران متوسطه دوم ساکن مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که از این جامعه نمونه های به حجم ۱۳۸ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکرز و بلومنفیلد (۲۰۰۴)، فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) و پرسشنامه شرایط خانوادگی عبدالله نوربخش (۱۳۹۱) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS ویرایش ۲۷ تحلیل شدند. در این پژوهش نمونه ای به حجم ۱۳۸ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه که شامل ۹۵ دختر (۷۰.۸%) و ۴۳ پسر (۲۹.۲%) با میانگین سنی ۱۶.۵۰ و انحراف معیار ۰.۹۵ مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که فقط متغیر کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری با علاقه به تحصیل دانش آموزان دارد (۰۰۲/۰p<، ۰.۳۳/β=). با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی، مشاوران مدارس و خانواده ها در جهت ارتقاء کیفیت زندگی دانش آموزان اقدامات عملیاتی و هدفمند انجام دهند.

کلیدواژه ها:

شرایط خانوادگی ، کیفیت زندگی ، علاقه به تحصیل ، دانش آموزان مقطع متوسطه دوم