بررسی عوامل موثر بر توسعه استعدادیابی در ورزش ایران

در ورزش مانند تمام هنرهای دیگر، نیاز به کشف افراد با استعداد در سنین پائین در زمینه های مختلف و سپس هدایت و کنترل و ارزیابی پیوسته این افراد برای پرورش استعدادهایشان می باشد. آگاهی از عوامل موفقیت در ورزش بسیار مهم است. این تحقیق به بررسی عوامل مهم در توسعه استعدادیابی ورزش کشور می پردازد. هدف پژوهش کاربردی و به روش آمیخته اکتشافی انجام شد. از نظر هدف پیمایشی و از لحاظ گردآوری اطلاعات توصیفی و از لحاظ سطح، تبیینی است. در این تحقیق ابتدا داده های کیفی گردآوری و تحلیل و سپس در داده های کمی جمع آوری شده و در نهایت، هر دو تحلیل کیفی و کمی یکجا مورد تفسیر قرار گرفتند. در بخش کیفی، ابزار گردآوری دادهها، مصاحبههای ساختاریافته و جامعه آماری شامل مربیان و مدیران ورزشی و اساتید تربیت بدنی از هر دو جنس با حداقل پنج سال سابقه مدیریت، تدریس و فعالیت انجام کار عملی بوده و با نمونهگیری هدفمند تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند. در بخش کمی جامعه آماری شامل مربیان ورزش های منتخب که دارای بالاترین مدرک مربیگری در کشور به تعداد ۳۷۸۶ نفر هستند. از این تعداد، ۳۴۶ نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه جووت و میک (۲۰۰۰) و پرسشنامه روحانی و همکاران (۱۳۹۲) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با استفاده از نرمافزارهای spss و Amosاستفاده شده است. بر اساس نتایج این پژوهش، عملکرد مربیان (۶۳۸/۰)، ساختار بدنی ورزشکاران (۶۱۴/۰)، شاخص های جسمانی (۵۷۱/۰)- حرکتی (۵۵۱/۰)، عوامل ساختاری (۵۸۷/۰)، شاخص های جامعهشناختی (۴۸۶/۰) و شاخص های اقتصادی (۵۲۸/۰) مهم ترین عوامل موثر در استعدادیابی ورزش ایران هستند.

کلیدواژه ها:

استعدادیابی ، عوامل موثر ، ورزش ، ایران