اثر بخشی درمان چند بعدی معنوی بر تاب آوری و کاهش تمایل و پیشگیری از عود به مصرف در معتادان کمپهای ترک اعتیاد شهرستان بوشهر

هدف این تحقیق بررسی اثر بخشی درمان چند بعدی معنوی بر تاب آوری کاهش تمایل به مصرف مواد و پیشگیری از عود به مصرف در معتادان کمپهای ترک اعتیاد شهرستان بوشهر در سال ۱۴۰۳ میباشد جامعه آماری این پژوهش شامل ۴۱۶ نفر از معتادان کمپهای ترک اعتیاد شهرستان بوشهر بودند که توسط روان پزشک یا روانشناس بالینی تشخیص داده شده بودند. روش نمونه گیری از نوع هدفمند بود که ۹۷ نفر تمایل خود را برای شرکت در این پژوهش اعلام کردند و پس از برگزاری جلسات و توزیع پرسشنامه تعداد ۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (۴۰) (نفر) و گروه کنترل (۴۰) نفر) تقسیم شدند برای گردآوری دادهها از سه پرسشنامه تاب آوری (کونور و ،دیویدسون (۲۰۰۳) کاهش تمایل به مصرف مواد محقق ساخته و پیشبینی عود به مصرف فرچاد) و همکاران، ۱۳۸۵) استفاده شد. پروتکل درمانی چند بعدی معنوی در این تحقیق برای گروه آزمایشی به مدت ۸ جلسه به طور هفتگی اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل گردیدند. برای تحلیل دادهها از شاخصهای آماری میانگین و انحراف معیار و همچنین تحلیل کوواریانس تک متغیری برای مقایسه میانگین نمرات گروه آزمایشی و کنترل استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان چند بعدی معنوی باعث افزایش تاب آوری و کاهش تمایل به مصرف مواد و همچنین پیشگیری از عود به مصرف در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل شد. به ویژه تاب آوری معتادان پس از دوره درمان معنوی به طور معناداری افزایش یافته و تمایل به مصرف مواد و عود به مصرف به طور قابل توجهی کاهش یافت. این نتایج نشان دهنده اثر بخشی درمان چند بعدی معنوی به عنوان یک روش موثر در کمک به بهبود تاب آوری و کاهش تمایل به مصرف مواد در معتادان میباشد بر اساس یافتههای این ،تحقیق پیشنهاد میشود که برنامه های درمانی مبتنی بر ابعاد معنوی در کمپهای ترک اعتیاد به طور گسترده تری اجرا شوند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تمایل به مصرف ، عود به مصرف مواد ، درمان چند بعدی ، معنوی ، معتادان ، پیشگیری ، کمپهای ترک اعتیاد ، شهر بوشهر