مقایسه اثر بخشی آموزش تاب آوری و درمان شناختی رفتاری بر خلق و خوی نوجوانان دختر

در این تحقیق مقایسه اثر بخشی آموزش تاب آوری و درمان شناختی رفتاری بر افکار خود خلق و خوی نوجوانان دختر شهر جم پرداخته شده است. نوجوانی دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی است و الگوهای رفتاری مهمی که می توانند در تمام طول عمر بر زندگی فرد اثرگذار باشند در این دوره شکل می گیرند. هنگامیکه نوجوانان نتوانند به طور موفقیت آمیز بر بحران ها و چالش های تحولی غلبه کنند، اختلال قابل ملاحظه ای در جریان بهنجار زندگی روزمره و جنبه های عاطفی، اجتماعی و شناختی آنها بروز می کند. تحقیق حاضر از نظر طبقه بندی بر مبنای هدف از نوع تحقیقات کاربردی است. هدف تحقیق کاربردی توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه به همراه پیگیری می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان دبیرستانی نوجوانان دختر شهر بودند و به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر جم در سال ۱۴۰۳ بود. سه گروه ۱۵ نفره که جمعا ۴۵ نفر می شود در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده می شود. بین آموزش تاب آوری و درمان شناختی رفتاری بر افکار خلق و خوی نوجوانان دختر رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، برنامه ، تاب آوری ، درمان شناختی ، رفتاری ، خلق و خوی