پیش بینی مهارت مدیریت استرس در دانش آموزان بر اساس سبکهای فرزند پروری و سبکهای دلبستگی والدین در بین دانش آموزان متوسطه شهر تهران

تحقیق حاضر با هدف پیشبینی مهارت مدیریت استرس در دانش آموزان بر اساس سبکهای فرزندپروری و سبکهای دلبستگی والدین در بین دانش آموزان متوسطه شهر تهران انجام شده. تحقیق از نظر ماهیت داده های جمع آوری شده، جزو مطالعات کمی از حیث هدف جزو مطالعات کاربردی و از نظر شیوه یک مطالعه ی توصیفی-پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ است. نمونه آماری پژوهش حاضر بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۱۲۰ نفر از دانش آموزان و ۱۲۰ نفر از والدین آنها به صورت انتخاب داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند که دانش آموزان به پرسشنامه مهارتهای مدیریت استرس و والدین به پرسشنامه سبک فرزندپروری و سبک های دلبستگی پاسخ دادند. ابزار اندازه گیری سه پرسشنامه سبک های دلبستگی سیمپسون (۱۹۹۰)، پرسشنامه شیوه های فرزندپروری دیانا با و مریند (۲۰۰۱) و پرسشنامه مدیریت استرس مهرعلیزاده (۱۴۰۲) بود. پس از تدوین فرضیات تحقیق، جهت تحلیل داده های تحقیق که توسط نرم افزار SPSS۲۴ انجام پذیرفت، ابتدا به بررسی توصیفی داده های تحقیق پرداخته شد و ضمن بررسی فرض نرمالیتی توزیع متغیرها از طریق آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، با استفاده از آزمونهای رگرسیون خطی و چندگانه به آزمون فرضیات تحقیق پرداخته شد. با توجه به نتایج آزمونهای فرضیه اصلی در سطح معناداری ۰۰۵ مورد تایید قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که سبک های فرزندپروری والدین و سبک های دلبستگی والدین در پیش بینی مدیریت استرس دانش آموزان متوسطه شهر تهران دارای توان پیش بینی معناداری هستند.

کلیدواژه ها:

سبکهای فرزندپروری والدین ، سبکهای دلبستگی والدین ، مدیریت استرس