تاثیر آموزش تاب آوری در امید به زندگی دانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش تاب آوری در امید به زندگی دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل میدادند؛ که به روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس امید اسنایدر و اندرسون (۱۹۹۱.) بود پروتکل آموزش تابآوری حسین ثابت (۱۳۹۱) به مدت ۴ هفته برای گروه آزمایش انجام شد. این در حالی بود که افراد گروه گواه، مداخله درمانی مذکور را دریافت نکردند. جهت تحلیل داده ها آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات گروه ها در پس آزمون امید به زندگی تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش تاب آوری در افزایش امید به زندگی دانش آموزان موثر بود.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، امید به زندگی ، دانش آموزان