تاثیر مدیریت آموزشی بر خلاقیت دانش آموزان در محیط های یادگیری مجازی

در عصر تحولات سریع فناوری و گسترش روزافزون آموزش مجازی، نقش مدیریت آموزشی در جهت دهی به فرآیندهای یادگیری بیش از پیش اهمیت یافته است. یکی از مهم ترین ابعاد کیفی یادگیری در محیط های مجازی، پرورش خلاقیت دانش آموزان است؛ خلاقیتی که نه تنها به تقویت مهارت های شناختی کمک می کند، بلکه بستری برای نوآوری، حل مسئله و سازگاری با چالش های آینده فراهم می سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شیوه ها، رویکردها و سبک های مدیریت آموزشی بر ارتقاء خلاقیت دانش آموزان در محیط های یادگیری مجازی انجام گرفته است. در این مطالعه تلاش شده است تا با تکیه بر نظریه های نوین مدیریت آموزشی، الگوهای موثر در طراحی محیط های یادگیری مجازی خلاقانه شناسایی شود و رابطه میان ساختارهای مدیریتی و انگیزش درونی دانش آموزان برای تفکر خلاقانه تحلیل گردد.یافته های تحقیق حاکی از آن است که مدیریت آموزشی اثربخش، که بر پایه تعامل انسانی، شفافیت در اهداف، حمایت عاطفی و شناختی از یادگیرندگان و تسهیل گری در فرآیند آموزش استوار است، می تواند به طرز معناداری خلاقیت دانش آموزان را در بسترهای مجازی تقویت کند. همچنین، تصمیم گیری های انعطاف پذیر، بهره گیری هوشمندانه از فناوری های دیجیتال، فراهم سازی فرصت های مشارکتی، و ایجاد فضاهایی برای ابراز ایده های نو، به عنوان شاخص های مدیریت خلاق پرور در محیط های مجازی شناسایی شده اند. نتایج این مطالعه می تواند برای مدیران آموزشی، معلمان، سیاست گذاران آموزشی و طراحان سیستم های یادگیری مجازی راهگشا باشد تا با بازنگری در رویکردهای مدیریتی، زمینه رشد و شکوفایی ذهن های خلاق را در نسل آینده فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، خلاقیت ، یادگیری مجازی ، نوآوری در آموزش ، محیط یادگیری