ارزیابی تاب اوری کالبدی و نهادی شهرها در مدیریت سوانح طبیعی (زلزله)، نمونه مورد مطالعه: استان کرمانشاه، شهرستان پاوه

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تابآوری کالبدی و نهادی شهر پاوه در برابر زلزله، به بررسی جامع آسیبپذیریهای ساختاری و نهادی این شهر در یکی از مناطق لرزهخیز ایران پرداخته است. با بهرهگیری از رویکرد ترکیبی کمی و کیفی، دادههای مکانی (GIS)، پرسشنامه های مردمی و مصاحبه با مسئولا محلی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که شبکه معابر باریک، تراکم بالای بافت فرسوده، مجاورت نامناسب کاربریهای پرخطر با سکونتگاهها و نبود پوشش مناسب پدافند غیرعامل، مهمترین ضعفهای کالبدی محسوب میشوند. در بعد نهادی نیز، ضعف در ساختار فرماندهی بحران، نبود هماهنگی میان نهادهای مدیریتی، پایینبودن سطح آموزشهای عمومی و فقدان برنامه جامع مدیریت بحران، از چالشهای اساسی شناخته شد. تحلیل شبکه نهادی و دادههای تجربی نشان داد که تعامل موثر میان ساختارهای اجرایی وجود ندارد و عملکرد نهادها بیشتر مبتنی بر اقدامات فردی و غیرساختاری است. بر اساس مقایسه با مدلهای نظری و تجربی در ایران و جهان، شهر پاوه در وضعیت شکنندهای از نظر تابآوری ترکیبی قرار دارد. در پایان، پژوهش بر لزوم مداخله سیاستگذاران در دو حوزه اصلی: اصلاح ساختار کالبدی با رویکرد مقاومسازی و ارتقاء هماهنگی نهادی با محوریت برنامهریزی مشارکتی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

تابآوری شهری ، زلزله ، مدیریت بحران ، تابآوری نهادی ، پاوه