بررسی تاثیر پارامترهای زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی خاک های ساحلی در عمق کوبش و ضخامت سپرهای لغزش گیر ساحلی با مدنظر قرار دادن شرایط جزر و مدی دریاها

در این مقاله باتوجه به اهمیت پارامترهایی نظیر زاویه اصطکاک داخلی ماسه های ساحلی و چسبندگی بین ذرات رس این نواحی،در عمق کوبش وهمچنین ماکزیمم لنگر وارده بر سپرهای لغزشگیر ساحلی و به طبع آن ضخامت مورد نیاز این سپرها با توجه به پایین و بالا رفتن سطح آب در اثرجزر و مد اب دریاها مورد بررسی قرار گرفته است و برای این منظور در این مقاله سپرهایی با عمق معمول که نیاز به سیستم مهارشده در قسمتپشت خاکریز ندارند مدنظر قرارگرفته شده است و برای دو نوع خاک بستر ماسه ای با زوایای اصطکاکی مختلف و خاک رسی با خصوصیاتچسبندگی مختلف با توجه به شرایط تعیین کننده جزرومدی مدنظر قرار گرفته شده است که منجر به جمع شدن آب جلوی وجه این سپر و اعمالنیروی هیدرواستاتیک از سمت دریا میشود،در هنگام جزر نیز سطح آب دریا عقب نشینی کرده و آبی جلوی وجه جمع نمیشود و سپر تنها بعنواندیوار لغزشگیر عمل میکند.همچنین با توجه به اینکه این دیوار در ناحیه قسمت جزر و مدی فرض شده است و امواج بزرگی با آن برخورد ندارند ازاعمال نیروی هیدرودینامیکی امواج صرقنظر کرده و صرفا نیروی هیدرواستاتیکی آن مدنظر قرار داده شده است.

کلیدواژه ها:

دیوار لغزشگیر ساحلی ، زاویه اصطکاک داخلی ، خاصیت چسبندگی ، ضخامت شیت پایل ، جزرومد