بررسی تاثیر مدت زمان نگهداری سویا بر میزان محتوی پروتئینی دانه

حبوبات بعد از گندم و برنج مهم ترین محصول کشاورزی برای مصارف صنعتی و خوراکی محسوب می شوند که جزو بخش عمده سبد غذایی غالب مردم جهان می باشند. با توجه به اهمیت حبوبات به خصوص سویا در عادت غذایی انسان ها و امکان جایگزینی آن به عنوان پروتئین در سبد غذایی، بررسی زمان نگهداری پس از برداشت و تاثیر آن بر میزان محتویات پروتئینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با توجه به محدود مطالعه های انجام شده در زمینه رابطه بین مدت زمان نگهداری و میزان محتوی پروتئینی ارقام مختلف سویا، تدوین شده است. در این راستا، محتوی پروتئین سه رقم سویا شامل: ارقام ویلیامز، DPX و L۱۷ که در شرایط مزرعه کشت کامل و در شرکت کشت صنعت مغان کشت و پرورش شدند، مورد بررسی قرار گرفته است. ارقام مورد آزمایش در رطوبت ۱۴٪ آزمایش شدند. اهداف انجام این تحقیق، بررسی تاثیر مدت زمان نگهداری در میزان پروتئین ارقام سویا و بررسی و جمع بندی موضوع جهت استفاده آن در کاربردهای مختلف می باشد. مبنای سنجش و ارزیابی، تاثیر زمان نگهداری بر میزان پروتئین ارقام مختلف سویا بود. در این راستا، سه نوع رقم سویا فوق الاشاره انتخاب و میزان پروتئین دانه ها بعد از برداشت در سه زمان ۱۰ روز، ۴۰ روز و ۷۰ روز پس از برداشت با دستگاه کجلدال اندازه گیری شد. سپس با روش آماری اندازه گیری های تکراری اندازه گیری در نرم افزار SPSS و آزمون های Lambda Wilks، آزمون کرویت ماوشلی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. مقدار میانگین پروتئین سویای اندازه گیری شده در مراحل ۱۰ روز، ۴۰ روز و ۷۰ روز پس از برداشت به ترتیب ۹۸/۳۳، ۲۰/۳۵ و ۲۲/۳۷ می باشد. با توجه به تاثیرات نگهداری محصولات کشاورزی و مولفه های مرتبط، درصد محتوی پروتئینی افزایش بوده است. در رقم های DPX و ویلیامز، مدت زمان پس از برداشت در میزان پروتئین سویا اثر معنی دار داشته است ولی این عامل در رقم L۱۷ تاثیر معنیداری را نشان نداد.

کلیدواژه ها:

پس از برداشت ، زمان