اثربخشی زوج درمانی مثبتنگر بر شادکام ی زناشویی، بی آلایشی زناشویی و بخشش زناشویی در زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی مثبتنگر بر شادکامی زناشویی، بیآالیشی زناشویی و بخشش زناشویی در زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی انجام شد. این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سه ماهه همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر مشهد در فصل بهار سال ۱۴۰۳ بودند. نمونه پژوهش۳۰ نفر بود که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۱۲ جلسه۹۰ دقیقهای تحت برنامه زوج درمانی مثبتنگر قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی زناشویی آزرین و همکاران (۱۹۷۳)، پرسشنامه بیآالیشی زناشویی والکر و تامپسون (۱۹۸۳ )و مقیاس بخشش رنجش- خاص زناشویی پالیری و همکاران (۲۰۰۹ )بودند. دادههای این مطالعه با روش تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که زوج درمانی مثبتنگر باعث افزایش شادکامی زناشویی، بیآالیشی زناشویی و بخشش زناشویی در زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی شد و نتایج در مرحله پیگیری سه ماهه نیز باقی ماند (۰۰۵/۰P< .)

کلیدواژه ها:

زوج درمانی مثبتنگر ، شادکامی زناشویی ، بیآالیشی زناشویی ، بخشش زناشویی ، خیانت زناشویی