ارزیابی نقش فن آوری نانو در بهینه سازی مصرف انرژی ساختمان با رویکرد مفهومی معماری پایدار

در حال حاضر ساختمانهای شهری بیش از هر مصرف کننده دیگر، انرژی ، آب و مواد را استفاده می کنند و همچنین تولید زباله را بیش از هر منبع دیگر دارند. آلودگی محیط زیست و مصرف زیاد انرژی در ساختمانها جز بزرگترین مشکلات محسوب می شود و باعث نیاز به رویکردی جدید ، نسبت به ساختمان سازی برای پایداری محیط ساخته شده و همچنین توجه به مصالح سبز ساختمانی، برای بهینه سازی مصرف انرژی در صنعت ساختمان، شده است ؛ که باید از طریق یکپارچه سازی فن آوری های سازگار با محیط زیست با محیط ساخته شده انجام پذیرد . دراین راستا فناوری نانو که علم ساختمان اتم به اتم مواد جدید با خواص موردنظر است و از دستاوردهای این فن آوری کاربرد آن در تولید، انتقال، مصرف و ذخیره سازی انرژی با کارایی بالا می باشد ؛ راههای جدیدی را توانسته برای بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان و بازیافت زباله های ساختمانی، با استفاده از نانو مواد تعیین کند. در این مقاله که تحقیقات آن بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و جستجوهای اینترنتی ، به روش توصیفی- تحلیلی ارائه می شود ؛ سعی بر آن است تا با معرفی نانو موادها و کاربرد آنها در صنعت ساختمان ، به چگونگی عملکرد نانو مواد در کاهش مصرف و ذخیره انرژی در ساختمان و کاهش آلودگی محیط با تعریف زیر ساختهای موجود برای پایداری محیط ساخته شده بپردازد.

کلیدواژه ها:

فن آوری نانو ، مصالح سبز ساختمانی ، بهینه سازی مصرف انرژی ، کاهش آلودگی محیط ، معماری پایدار