بررسی تحقق دادرسی عادلانه حقوق شهروندی بر اساس روش واپس گرایی تنبه و تنبیه فرد خاطی و استنتاج نکات آموزشی و تربیتی حاصل از آن
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RAVAN07_798
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1404
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش، تمرکز بر آموزه های دین اسلام و کتاب نهج البلاغه بر اساس روش
واپس گرایی در زمینه روش تنبه و تنبیه فرد خاطی جامعه و نقش و ویژگی های آن برای
تحقق بهتر دادرسی عادلانه و احقاق حقوق شهروندی سایر شهروندان در مقابل عمل خلاف
افراد خاطی به عنوان مجرم است. روش تنبه و تنبیه که معمولا هم معنی هم هستند که در این
پژوهش هم به آن اشاره شده است و به کار رفته است و به عنوان یکی از مباحث مهم و موثر
در عرصه تحقق و رسیدن به حق دادرسی و دادخواهی عادلانه که مرتبط با اصل عدالت
خواهی و برابری به عنوان اصلی مهم مربوط به احقاق حقوق شهروندی افراد در مقابل
۳
مجرمان و تعدی گران به حقوق شهروندی مردم می باشد. این پژوهش از منظر هدف، از نوع
تحقیقات بنیادی و به شیوه توصیفی- تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از شیوه
کتابخانه ای و بررسی منبع استنادی )کتاب نهج البلاغه( استفاده شده است. یافته ها نشان داد
که نقش تنبه و تنبیه جلوگیری از ایجاد و شیوع اعمال و رفتارهای خطا و بد بر خلاف قوانین
پذیرفته شده و دیدن سزای عمل فرد مجرم است و مبنای نظریه رویکرد گذشته گرا یا واپس
گرا مبتنی بر نظریه اجرای عدالت از طریق تنبیه و مجازات فرد متجاوز به حقوق دیگران به
مثابه گرفتن امتیاز ناعادلانه از همتایان خود کسب کرده است قرار دارد. همچنین نکاتی
مهمی که در تنبه و تنبیه طبق آموزه های نهج البلاغه برای دادرسی عادلانه حقوق شهروندی
افراد جامعه باید توجه نمود شامل: کاربرد بجا و به موقع تنبه و تنبیه، اقناع نفسی شهروندان از
نظر نوع و میزان تنبه و تنبیه فرد مجرم و یا خاطی، همسانی با ویژگی های مختلف جسمی و
روحی فرد مجرم، حفظ کرامت و شخصیت انسانی مجرم، تناسب داشتن با عمل جرم مجرم و
یا فرد خاطی سلب کننده حقوق شهروندی و در نهایت تعلق به رفتار فرد خاطی و مجرم.
همچنین مشخص شد استفاده از تنبیه در کنار تنبه و آگاهی بخشی می تواند جنبه بازدارنده
گی و هشدار دهنده گی از جرم را در جامعه داشته باشد و ضمن رعایت حقوق شهروندی
افراد جامعه، زمینه ارتکاب جرائم و سلب حقوق شهروندی را به حداقل میزان ممکن برساند و
زمینه دادرسی عادلانه را برای احقاق حق شهروندی مردم را فراهم آورد. همچنین مشخص
شد که تعرض به عنوان تنبه و تنبیه فرد خاطی و مجرم، مجاز نیست و در غیر این صورت، تنبه
و تنبیه خود نقض کامل حقوق شهروندی است. در پایان، پیشنهادات و راهکارهای عملی در
قالب استنتاج نکات تربیتی ارائه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی میرزایی
دانشگاه تهران
پروین بختیاری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
حسام ملکی
دانشگاه پیام نور مرکز اراک
معصومه مرادی
دانشگاه اصفهان
اسماعیل عباسی
دانشگاه پیام نور تهران جنوب