بررسی تحقق دادرسی عادلانه حقوق شهروندی بر اساس روش واپس گرایی تنبه و تنبیه فرد خاطی و استنتاج نکات آموزشی و تربیتی حاصل از آن

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 41

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RAVAN07_798

تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1404

چکیده مقاله:

هدف از این پژوهش، تمرکز بر آموزه های دین اسلام و کتاب نهج البلاغه بر اساس روش واپس گرایی در زمینه روش تنبه و تنبیه فرد خاطی جامعه و نقش و ویژگی های آن برای تحقق بهتر دادرسی عادلانه و احقاق حقوق شهروندی سایر شهروندان در مقابل عمل خلاف افراد خاطی به عنوان مجرم است. روش تنبه و تنبیه که معمولا هم معنی هم هستند که در این پژوهش هم به آن اشاره شده است و به کار رفته است و به عنوان یکی از مباحث مهم و موثر در عرصه تحقق و رسیدن به حق دادرسی و دادخواهی عادلانه که مرتبط با اصل عدالت خواهی و برابری به عنوان اصلی مهم مربوط به احقاق حقوق شهروندی افراد در مقابل ۳ مجرمان و تعدی گران به حقوق شهروندی مردم می باشد. این پژوهش از منظر هدف، از نوع تحقیقات بنیادی و به شیوه توصیفی- تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از شیوه کتابخانه ای و بررسی منبع استنادی )کتاب نهج البلاغه( استفاده شده است. یافته ها نشان داد که نقش تنبه و تنبیه جلوگیری از ایجاد و شیوع اعمال و رفتارهای خطا و بد بر خلاف قوانین پذیرفته شده و دیدن سزای عمل فرد مجرم است و مبنای نظریه رویکرد گذشته گرا یا واپس گرا مبتنی بر نظریه اجرای عدالت از طریق تنبیه و مجازات فرد متجاوز به حقوق دیگران به مثابه گرفتن امتیاز ناعادلانه از همتایان خود کسب کرده است قرار دارد. همچنین نکاتی مهمی که در تنبه و تنبیه طبق آموزه های نهج البلاغه برای دادرسی عادلانه حقوق شهروندی افراد جامعه باید توجه نمود شامل: کاربرد بجا و به موقع تنبه و تنبیه، اقناع نفسی شهروندان از نظر نوع و میزان تنبه و تنبیه فرد مجرم و یا خاطی، همسانی با ویژگی های مختلف جسمی و روحی فرد مجرم، حفظ کرامت و شخصیت انسانی مجرم، تناسب داشتن با عمل جرم مجرم و یا فرد خاطی سلب کننده حقوق شهروندی و در نهایت تعلق به رفتار فرد خاطی و مجرم. همچنین مشخص شد استفاده از تنبیه در کنار تنبه و آگاهی بخشی می تواند جنبه بازدارنده گی و هشدار دهنده گی از جرم را در جامعه داشته باشد و ضمن رعایت حقوق شهروندی افراد جامعه، زمینه ارتکاب جرائم و سلب حقوق شهروندی را به حداقل میزان ممکن برساند و زمینه دادرسی عادلانه را برای احقاق حق شهروندی مردم را فراهم آورد. همچنین مشخص شد که تعرض به عنوان تنبه و تنبیه فرد خاطی و مجرم، مجاز نیست و در غیر این صورت، تنبه و تنبیه خود نقض کامل حقوق شهروندی است. در پایان، پیشنهادات و راهکارهای عملی در قالب استنتاج نکات تربیتی ارائه شده است.

نویسندگان

مهدی میرزایی

دانشگاه تهران

پروین بختیاری

دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

حسام ملکی

دانشگاه پیام نور مرکز اراک

معصومه مرادی

دانشگاه اصفهان

اسماعیل عباسی

دانشگاه پیام نور تهران جنوب