تعیین تنوع ژنتیکی درونگونهای لاینهای زراعی جو با استفاده از نشانگر مولکولی ریزماهواره

در این آزمایش، تنوع ژنتیکی 64 لاین زراعی جو با استفاده از 4 جفت نشانگر مولکولی SSRبررسی شد. در مجموع 28باند پلیمورف ایجاد شد که بیشترین تعداد باند مربوط به آغازگرHvm54 با 10 باند و کمترین تعداد باند مربوط به Hvwaxy4با 3 باند بود. محتوی اطلاعات چند شکلی از0/29تا0/41متغیر بود، کمترین مقدارPIC مربوط به جفتآغازگرHvwaxy4 و بیشترین میزانPIC مربوط به جفت آغازگرBmag223بود. تنوع ژنی در محدوده0/39تا0/46 با میانگین 0/425متغیر بود که بترتیب آغازگرهایHvm و 54 Bmag223 بیشترین و کمترین میزان تنوع ژنی را دارا بودند با توجه به ضرایب همبستگی گروهبندی بر اساس ضریب دایس با روشUPGMA انجام شد. دندوگرام حاصل از تجزیه خوشهای جمعیت مورد نظر را به 8 گروه مجزا تفکیک کرد. خط برش با توجه به میانگین ضرایب تشابه تعیین گردید. نتایج تجزیه به مختصات اصلیPCo) نیز نتایج تجزیه خوشهای را تأیید کرد. ماتریس تشابه با استفاده از نرم افزارNTSYSpc2.02بر اساس الگوریتمUPGMA و ضریب دایس محاسبه گردید. ضریب تشابه ژنتیکی بین 0/11تا0/53متغیر بود و میانگین ضریب تشابه 0/446بدست آمد. بیشترین تشابه ژنتیکی بین دو لاین 10 و 12 0/889و کمترین تشابه ژنتیکی بین لاینهای 64 و 27 0/09بدست آمد. نتایج این بررسی حاکی از تنوع ژنتیکی بالا بین لاینهای زراعی جو میباشد

کلیدواژه ها:

جو ، تنوع ژنتیکی ، نشانگر ریزماهواره ، تجزیه خوشهای ، تجزیه به مختصات اصلی/PCR