بتاکاروتن در صنعت غذا

بتاکاروتن یک کاروتنوئید اصلی در هویج ویکی از رایج ترین و گستردهترین کاروتنوئیدهاست و توسط دانشمند آلمانی ، هاینریش ویلهلم فردیناند واکنرودر، کشف شد که در سال ۱۸۳۱ آن را از هویج متبلور کرد. بتاکاروتن نه تنها برای رنگی که به مواد غذایی می دهد، بلکه به دلیل فواید بسیاری که برای سلامتی دارد، دارای اهمیت بسیاری است ؛ این ترکیب ، قوی ترین پیش ساز ویتامین آ است و دارای ظرفیت آنتی اکسیدانی قوی می باشد که با جلوگیری از تولید رادیکالهای آزاد، از بروز بسیاری از سرطانها جلوگیری کرده و در تقویت بینایی ، نقش مهمی ایفا می کند. کاربرد بتاکاروتن ، به دلیل حلالیت ضعیف در آب و ناپایداری آن در حضور نور، گرما و اکسیژن (به دلیل وجود پیوندهای دوگانه )، محدود شده است که پوشینه دار کردن آن، می تواند راهی برای بهبود پایداری بتاکاروتن باشد. این ترکیب به دلیل قیمت خرید و فروش مناسب ، به عنوان مادهی افزودنی و مکمل نیز مورد استفاده قرار می گیرد. بتاکاروتن به عنوان رنگ مواد غذایی در صنعت غذا هم کاربرد دارد؛ این ماده، در محصولات لبنی ، چربی ها، روغن ها و میوههای فرآوری شده و آبمیوه مورد استفاده قرار می گیرد. فرم تجاری و محلول در آب بتاکاروتن ، با نشاسته یا ژلاتین ، بصورت امولسیون ۱%یا ۱۰% و بصورت مایع یا پودر می باشد که انتخاب هر کدام بسته به نوع محصول و ثبات رنگ مورد نیاز در مادهی غذایی ، صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

بتاکاروتن ، رنگ طبیعی ، خاصیت آنتی اکسیدانی ، مادهی افزودنی ، پوشینه دار کردن