ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ های گندم تتراپلوئید با استفاده ازشاخصهای زراعی و فیزیولوژیکی

باتوجه به نقش تنش خشکی درکاهش عملکردگندم توجه به صفات مرتبط باتحمل به خشکی ازاهمیت ویژه ای برخوردار میب اشد برهمین اساس و به منظورگزینش ژنوتیپهای متحمل به خشکی پژوهشی مزرعه ای درسال 90-89 دردانشکده کشاورزی شیراز برروی 18ژنوتیپ تتراپلویید گندم دوروم درشرایطآبیاری مطلوب ابیاری درحدظرفیت مزرعه ای و تنش آبیاری درحد 50درصد ظرفیت زراعی طراحی و اجرا شد صفات بررسی شده درمزرعه شامل ارتفاع بوته طول دمگل اذین تعدادپنجه بارور تعداددانه درسنبله وزن هزاردانه و عملکرددانه بود ژنوتیپ های مورد بررسی درهردوشرایط مطلوب ووجود تنش ازنظر صفات اندازه گیری شده دارای اختلاف معنی داربودند باتوجه به ضرایب همبستگی مشخص گردید که ارتفاع میتواند درتحمل گیاه به خشکی موثر باشد همچنین همبستگی مثبت و بسیارمعنی داری بین طول دمگل آذین با وزن هزاردانه مشاهده گردید 0/214**این مسئله براهمیت طول دمگل اذین درافزایش عملکرددانه تاکید می کند بنابراین میتوان ازاین صفات برای گزینش ژنوتیپهای متحمل استفاده کرد براین اساس D-81-18 EDYT-8t-88 به ترتیب حساس ترین و مقاوم ترین ژنوتیپ ارزیابی شدند و میتوان ازآنها دربرنامه های به نژادی استفاده کرد

کلیدواژه ها:

بهنژادی ، ارتفاع گیاه ، پنجه بارور ، عملکرددانه