آثار اجتماعی رویگردانی از ذکر در آیات و روایات

به طوری که می دانیم اساس در اخلاق اسلامی توجه به خدا و اشتغال به یاد اوست، اصولا روح همه طاعات و عبادات و ارزش ها را یاد خدا تشکیل می دهد. نگاهی به تعالیم قرآن و آموزش های رسیده از پیشوایان عظیم الشان آسمانی، این نکته را به وضوح اثبات می رساند که از نظر اسلام نه تنها هیچ چیز به اندازه یاد خدا از ارزش و اهمیت برخوردار نیست، بلکه تمام امور دیگر برای تسهیل توجه انسان به خداست. در این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی و با هدف تبیین آثار اجتماعی رویگردانی از ذکر و نیز در پاسخ به این سوال اصلی که آثار اجتماعی رویگردانی از ذکر در آیات و روایات کدامند؟ به این نتایج دست یافتیم که: از نظر اسلام سرچشمه قدرت روحی و معنوی برای انسان و یگانه عامل سعادت و کمال او توجه به خدا و اشتغال به یاد اوست، همچنانکه همه گرفتاری های انسان و حتی همه رزایل اخلاقی و معایب روحی و امراض نفسانی ناشی از غفلت از یاد خداست. با توجه به آثار حیات بخشی یاد خدا، قرآن کریم در موارد فراوانی مومنین را به یاد خدا فراخوانده و به مداومت در آن، امر فرموده استتا مومنین با آن آب حیات قبول، دل های خویش را سیراب و از آثار پرهیز و برکت آن برخوردار گردند.

کلیدواژه ها:

آثار اجتماعی ، رویگردانی ، ذکر ، آیات و روایات