تقویت آگاهی اقلیمی در میان نسل ها: نقش فرهنگ پذیری بین نسلی در تاب آوری محیطی

فرهنگ پذیری بین نسلی - مبادله و ادغام ارزشها، دانش و شیوهها بین نسل ها - یک رویکرد فرهنگی تعبیه شده برای تاب آوری آب و هوا ارائه می کند .در زمینه تغییرات اقلیمی ، نسل های جوانتر را که اغلب در فعالیت های دیجیتالی و حمایت از محیط زیست ماهر هستند، قادر می سازد تا از نسل های قدیمی تر که دانش بوم شناختی سنتی و شیوههای طبیعت محور دارند، بیاموزند .این مرور داستانی پتانسیل فرهنگ پذیری بین نسلی را برای تقویت سازگاری با آب و هوا، با تمرکز بر سه بعد کلیدی بررسی می کند: انتقال دانش اکولوژیکی ، گفتمان اکولوژیکی مبتنی بر خانواده، و فعالیت های زیست محیطی مبتنی بر جامعه .با استفاده از یک استراتژی بررسی ادبیات ساختاری ، مطالعات مربوطه از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ از پایگاههای PubMed ، Google Scholar و Scopusشناسایی شدند. مطالعاتی که در این بررسی گنجان ده شده است ، بر مکانیسم های تبادل بین نسلی تاکید دارند که شیوههای پایدار و انعطافپذیری آب و هوا را ترویج می کنند . این ترکیب نشان می دهد که چنین مبادلاتی آگاهی جمعی از محیط زیست را تقویت می کند، شیوه های پایدار را در زندگی روزمره جاسازی می کند، و جوامع را برای اقدامات آب و هوایی محلی بسیج می کند .یافته ها نشان می دهد که ادغام هر دو دیدگاه نسلی ، تلاشهای انعطافپذیری آب و هوا را با تقویت مسئولیت مشترک برای پایداری غنی می کند .تحقیقات آتی باید برنامه های ساختاریافته بین نسلی را بیشتر مورد بررسی قرار دهد و تاثیر بلندمدت آنها را بر سازگاری محیطی در سطح جامعه و حمایت از سیاست ارزیابی کند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ پذیری بین نسلی ، انعطاف پذیری آب و هوا ، انتقال دانش اکولوژیکی ، شیوه های پایدار ، مراقبت از محیطزیست