حقوق بین الملل و انرژی های تجدیدپذیر ناشی از فناوری های جدید

با توجه به رشد روزافزون تقاضای انرژی انتظار می رود که استفاده از فناوری هایی که اتکا به سوخت های فسیلی را کم می کند با استقبالبیشتری روبه رو خواهد شد و بهنوعی تامین انرژی آینده جهان از این حوزه خواهد بود. به انرژیهای ناشی از فرآیندهای طبیعی که مکرراتجدید می شوند انرژی تجدید پذیر می گویند. از منظر حقوقی نیز در قوانین بین المللی و همچنین قوانین داخلی کشور، لزوم توجه به توسعهو بهرهبرداری از انرژی تولیدشده از منابع انرژیهای تجدید پذیر رشد چشمگیری داشته است. ازاین رو در این مقاله به بررسی مهم تریناسناد بین المللی که برای تنظیم سیاست های زیست محیطی و انرژی کشورها تصویب شده است مانند معاهده منشور انرژی و پروتکل کیوتو وهمچنین قوانین سازمان تجارت جهانی درزمینه ی انرژی پرداخته شده است. همچنین قوانین داخلی کشور و مبانی فقه موجود در اینزمینه نیز موردبررسی و نقد قرارگرفته است. بررسی موانع و مشکلات پیشرو در توسعه انرژی های نو موضوع دیگری است که در مقاله بهآن پرداخته شده است. ازجمله این موانع میتوان به تحریم های بین المللی علیه ایران در حوزه انرژی و تاثیر آن بر انتقال تکنولوژی وفناوری، عدم شفافیت و کار آیی قوانین کشور در این حوزه و همچنین موانع پیشروی سرمایه گذاران در حوزه انرژی های نو موردبررسیقرارگرفته است

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدید پذیر ، فناوری های نوین ، حقوق انرژی ، محیط زیست ، تحریم ، سرمایه گذاری