بررسی تطبیقی ماهیت و آثار بیع تجاری بین المللی و داخلی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه بیع تجاری بین المللی و داخلی از نظر ماهیت و آثار انجام شده است . بیع در لغت به مفهوم خریدن و فروختن آمده است. بر اساس ماده ۳۳۸ قانون مدنی، «بیع عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم.» از این تعریف استنباط می شود که بیع عقدی معوض و تملیکی است. بنا بر تعریف بیع، مبیع (مال مورد بیع) باید عین باشد؛ در حالی که در مورد ثمن هیچگونه قیدی دیده نمی شود زیرا قانون ثمن را به «عوض» تعبیر کرده است که می تواند شامل عین، منفعت و عمل نیز باشد. عقد بیع مانند عقود دیگر در صورتی منعقد می شود که دارای شرایط اساسی صحت معامله باشد. بیع بین المللی با توجه به کنوانسیون ۱۹۸۰ آن دسته از معاملاتی را در برمی گیرد که واجد حداقل یکی از عناصر بین المللی تابعیت، اقامت گاه، مرز، حمل و نقل و ... باشد. که از میان آن ها عنصر اقامت گاه عنصری الزامی است؛ چنین بیعی را می توان یک بیع بین المللی تلقی نمود. اساسا کالا، چه به صورت مواد اولیه و چه به صورت کالاهای تمام شده و نظایر آن (به جز کالاهایی که به دلیل طبیعت آن ها یا به دلیل قواعد خاصی که در هر کشور درباره آن ها وجود دارد)، می تواند موضوع قرارداد خرید و فروش بین المللی قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

بیع ، مبیع ، تجارت بین المللی ، تجارت داخلی