بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی با توجه به نقش تعدیل کنندگیوفاداری سازمانی در شهرداری مشهد

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی با توجه به نقش تعدیل کنندگی وفاداری سازمانی انجام شده است. برای بررسی روابط بین متغیرها برای مدیریت استعداد از مدل آرمسترانگ (۲۰۰۶)؛ برای عملکرد سازمانی از مدل کاپلان و نورتون (۲۰۰۱) با چهار بعد مالی ،مشتری، فرایندهای داخلی و فرایندهای یادگیری و رشد و برای وفاداری سازمانی از مدل ولز و همکاران (۲۰۱۱) با دو بعد وفاداری نگرشی و وفاداری رفتاری استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان یکی از مناطق شهرداری مشهد به تعداد ۴۵۰ نفر بوده است و پرسشنامه ها بین ۲۰۷ نفر نمونه به روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس توزیع شد. که به منظور اندازه گیری هر یک از این متغیرها و ابعاد آن از سه پرسشنامه استفاده گردید که روایی آن با استفاده از روایی صوری و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش آمار توصیفی و در بخش استنباط های آماری از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. که نتایج حاصل از آن نشان می دهد؛ مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. وفاداری سازمانی تاثیر مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی را تعدیل می کند. جذب، حفظ و توسعه استعدادها بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. همچنین وفاداری رفتاری و وفاداری نگرشی تاثیر مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی را تعدیل می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، عملکرد سازمانی ، وفاداری سازمانی