مروری بر خواص آنتی باکتریال و ترمیم زخم عسل

بیان مساله : عسل ترکیب پیچیده ای است که حاوی بیش از ۱۸۰ ترکیب بیوشیمیایی از گروه های مولکولی مختلف است . اجزای زیست فعال موجود در این محصول، مسئول خواص ضدمیکروبی آن هستند. فشار اسمزی ، فعالیت آب، محتوای اسیدی عسل ، وجود ترکیبات فعال زیستی مانند پراکسید هیدروژن ( ۲O۲(H، اسیدهای فنولیک ، فلاونوئیدها، متیل گلیوکسال (MGO)، دیفنسین -۱، لیزوزیم ، همچنین محصولات ضدباکتریایی ترشح شده از باکتری های لاکتیکی که پشت این فعالیت هستند. عسل عمدتا به عنوان یک محیط هایپراسمولار با دیواره فیزیکی شناخه می شود که منجر به خروج باکتری ها، بافت نکروزه و مواد اضافه زخم می شود. ترکیبات فنلی موجود در عسل پتانسیل ضد التهابی دارند و سرعت بهبود زخم را افزایش و جای زخم را کاهش می دهند.هدف پژوهش : در این مقاله مروری پتانسیل ضد میکروبی طبیعی عسل وکاربرد امروزی آن در ترمیم زخم را تشریح و مورد بحث قرار می دهیم .روشها و چگونگی انجام: رجوع به آنالیزهای آزمایشگاهی ، مقاله های چاپ شده و کیس ریپورتهای موجود.نتیجه گیری : کاربرد آنتی بیوتیک ها با عسل پتانسیل ضد میکروبی بهتری را به همراه داشت و اثرات افزایشی (synergy) در برابر آزمایشات مشاهده شد ه است . عسل به طور گسترده در جریان زخم های حاد، مزمن ، ضربه ای و پس از جراحی استفاده میشود و می تواند باعث بهبود سریع و کاهش جای زخم شود و برای جراحی پلاستیک بسیار کاربردی و عملی است .در مبحث ترمیم زخم باعث کاهش فعالیت پروتئاز در محل زخم ، افزایش آزاد شدن اکسیژن از هموگلوبین و تحریک فعالیت فیبروبلاست و ماکروفاژ می شود. علاوه بر این ، ۲O۲H دارای اثرات ضد عفونی کننده است و محل زخم را ضدعفونی می کند و تولید فاکتور رشد اندوتلیال عروقی را تحریک می کند. به دلیل وجود مواد مغذی در آن باعث افزایش اپیتلیالشدن و رگزایی میشود. این روند نشان می دهد که عسل می تواند در آینده نه چندان دور باعث وابستگی کمتر به آنتی بیوتیک ها شود.

کلیدواژه ها:

ضد باکتریایی ، عسل ، ضدعفونی ، ترمیم زخم .