مروری بر کاربرد سامانه بینی الکترونیک در شناسایی ترکیبات حاصل از مخلوط سوخت های دیزل و بیودیزل

افزایش مستمر تقاضا برای انرژی ناشی از رشد سریع صنعت تولید، مهاجرت به شهرها و خدمات حمل و نقل بوده است، اما بیش از ۸۰ درصد از مصرف جهانی انرژی همچنان به سوخت های فسیلی بستگی دارد. هر سال به طور مداوم تعداد موتورهای دیزل به دلیل داشتن بازده زیاد، اقتصاد سوخت و تولید گازهای گلخانه ای کم، افزایش می یابد. بیودیزل به عنوان سوخت های جایگزین مهم که از منابع تجدیدپذیر به دست می آید موردتوجه زیادی قرارگرفته اند. این سوخت ها میزان اکسیژن خوبی دارند بنابراین پتانسیل بسیار بالایی برای کاهش آلایندگی دارند. سوخت بیودیزل زیستی از چربی حیوانی و خوراکی و روغن های گیاهی استخراج میگردد که حاوی ترکیبات زیادی است که در مخلوط با سوخت دیزل باعث تولید آلایندهها میگردد. شناسایی کیفیت این سوخت ها به منظور بررسی شدت و مقدار آلاینده ها حائز اهمیت است. یکی از روش های کاربردی و غیرمخرب در بررسی کیفیت سوخت ها، سامانه بینی الکترونیک است. این سامانه حس بویایی انسان را شبیهسازی کرده و با آرایه ای از حسگرها، ویژگی های نمونه آزمایشی را بر اساس بوی فضای بالای نمونه تشخیص می دهد. سامانه حسگرهای بینی الکترونیک روشی با عملکرد و دقت بسیار بالا است و در زمان کم تمام اطلاعات و مشخصات ترکیبات موجود در نمونه را به صورت داده در اختیار محقق قرار می دهد. مقاله مروری حاضر باهدف بررسی کاربرد سامانه بینی الکترونیک در تشخیص ترکیبات سوخت ها ارائه گردید. در ابتدا درباره سامانه بینی الکترونیک توضیحاتی ارائه شده و سپس بر مطالعات صورت گرفته در سال های اخیر مروری صورت گرفت. نتایج تحقیقات بررسی شده نشان می دهد که ترکیب سامانه بینی الکترونیک با توانمندی های روش های یادگیری ماشین می تواند در تعیین کیفیت ترکیبات سوخت بسیار کارآمد باشد.

کلیدواژه ها:

بیودیزل ، بینی الکترونیک ، سوخت فسیلی ، یادگیری ماشین.