جایگاه اطلاع رسانی در مورد محصولات ژنتیکی از طریق برچسب زنی در حقوق ایران و اسناد حقوق بشری

هدف اصلی آن بررسی حق اطلاع رسانی در خصوص محصولات غذایی ژنتیکی در اسناد حقوق بشریمیباشد. نتایج حاکی از آن است که حق اطلاع رسانی در خصوص محصولات غذایی ژنتیکی و دست کاریشده در برخی اسناد پایه ای حقوق بشری مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده به نظرمیرسد با توجه به حق بنیادین مصرف کنندگان بر دانستن و انتخاب آگاهانه، اجباری کردن برچسب گذاریمحصولات غذایی تراریخته راهکار مناسبی باشد. همچنین توجه به استقرار توسعه پایدار شاید مهمترین وبهترین راه مقابله با زیانهای ناشی از محصولات تراریخته است که با پیش بینی سازوکارهای حقوقی و اجراییامکان پذیر است. لذا دولت ها با توجه به تعهداتی که در سطح ملی و بین المللی در زمینه تامین حقوق بشر ازجمله حق بر اطلاع رسانی پذیرفته اند، مکلف هستند در این رابطه اقدامات لازم را صورت دهند. پرسش اصلیتحقیق حق بر آگاهی درباره دگرگونی ژنتیکی در مواد خوراکی (تراریخته) از چه جایگاهی در موازین حقوقبشری برخوردار است؟ و فرضیه اصلی نشان دهنده این امر است که امروزه دستیابی به اطلاعات راجع به موادغذایی تراریخته از حقوق اولیه و اساسی اشخاص از منظر حقوق بشر محسوب می گردد. روش تحقیق بهصورت توصیفی- تحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

تراریخته ، زیست فناوری ، مهندسی ژنتیک غذایی ، اطلاع رسانی ، اسناد حقوق بشری