تحولات بیمه شخص ثالث در نظام حقوقی ایران

مسئولیت مدنی ناشی از حوادث رانند گی در جوامع امروزی و در تمامی نظام های حقوقی بی گمان چه از نظر شمار رویدادها، چه از لحاظ اهمیت خسارت به بار آمده و چه از لحاظ نحوه جبران خسارت وارده اگر مهمترین بخش مسئولیت مدنی نباشد. در ایران اولین قانون بیمه در سال ۱۳۱۶ و اولین قانون بیمه ی اجباری مربوط به وسایل نقلیه ی موتوری در سال ۱۳۴۷ مورد تصویب قرار گرفته است. قانون اخیر در سال ۱۳۸۷ اصلاح گردید. البته در سال ۱۳۸۴ لایحه ای تحت عنوان بیمه ی تجاری تقدیم مجلس گردید که در گذر از مرحله پارلمانی مسکوت ماند. این قانون توانست تا اندازه ای نیازهای روز جامعه را بر آورده سازد. اما هم اکنون قانون گذار در سال ۱۳۹۵ دست به تغییر دوباره این قانون با فاصله زمانی اندکی با قانون سابق نموده و قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه را برای جبران بهتر خسارت اشخاص زیان دیده و عملکرد بهتر شرکت های بیمهای و صندوق تامین و نهادهای دیگر در حوادث رانند گی تصویب نموده است. در قانون اخیر التصویب تغییرات چشمگیری ملاحظه می شود از احتصار نام قانون گرفته تا افزایش تعداد ماده ها از ۳۰ به ۶۶ ماده و تغییرات چشمگیر در افزایش منابع مالی، تعهدات بیمه گر و بیمه گذار و تعهدات ساختاری صندوق که همگی نشان دهنده نوآوری و تحولات قانون جدید و رفع خلاهای قانونی در قانون بیمه اجباری سابق می باشد.

کلیدواژه ها:

شخص ثالث ، بیمه اجباری ، وسیله نقلیه