اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی وتنیدگی زنان معتاد شهر مشهد در سال ۱۴۰۳

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی و تنیدگی زنان معتاد شهر مشهد در سال ۱۴۰۳ می باشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروههای آزمایش و کنترل انجام گرفت . جامعه آماری این پژوهش شامل ۸۰ نفر از زنان معتاد دو مرکز مشاوره بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد ۲۰ نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش ما را تشکیل دادند. این ۲۰ نفر به طور کاملا تصادفی در ۲ گروه ۱۰ نفری آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش ، درمان مبتنی بر ذهن اگاهی را دریافت کرد و گروه کنترل مورد مداخله قرار نگرفت . ابزارهای پژوهش شامل ، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف ۱۹۸۹) و پرسشنامه تنیدگی (کوهن ۱۹۸۳) است که برای گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند و در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت . دادههای جمع آوریشده در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در قسمت توصیفی به توصیف متغیرها با استفاده از فراوانی (درصد فراوانی ) و جداول توزیع فراوانی پرداخته شد. در بخش استنباطی به آزمون فرضیه های تحقیق از طریق آزمون کوواریانس ها پرداخته شد و درنهایت داده ها توسط نرم افزار آماری ۲۲SPSS- مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت .یافته ها نشان داد که آموزش ذهن آگاهی تاثیر ۳۳ درصدی بر بهزیستی روانشناختی و ۲۸ درصدی بر تنیدگی داشته است (۰۵/۰ .(P≤ نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی موجب افزایش بهزیستی روانشناختی و کاهشتنیدگی در زنان معتاد شد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، بهزیستی روانشناختی ، تنیدگی ، زنان معتاد.