رابطه عدم تحمل ابهام و نارسایی هیجانی با رفتارهای پرخطر دانش آموزان اول متوسطه

یکی از جدی ترین عوامل تهدید کننده سلامت انسانها ، شیوع رفتارهای پرخطر در میان اقشار مختلف جامعه بویژه جوانان و نوجوانان است. رفتار پرخطر رفتاری است که به لحاظ اجتماعی به عنوان مشکل و منبع نگرانی جامعه محسوب میشود و انواع پاسخهای کنترل اجتماعی را بر می انگیزد. خطر بیماری و جراحت را افزایش میدهد و در نهایت میتواند به مرگ با مشکلات اجتماعی منجر شود. روان شناسی نقش مهمی در پیش بینی افراد در معرض خطر تبیین رفتارهای پرخطر و تنظیم مداخلات در این حوزه دارد. افراد دارای نارسایی هیجانی اغلب در نگهداری روابط بین فردی مشکل دارند چرا که افراد نزدیک نمی توانند آنها و خواسته هایشان را بفهمند. این تحلیل بجای جستجوی درونی افراد برای توضیح مشکل در بیان احساسات و تجربیات هیجانی بر رفتار کلامی افراد و آزمون عامل هایی که منجر به ناتوانی در گزارش تجربیات هیجانی میشوند متمرکز شد. یکی دیگر از عواملی ممکن است با رفتارهای پرخطر دانش آموزان در ارتباط باشد عدم تحمل ابهام در آنها است. طبق تعریف این ویژگی حاصل باور منفی و اغلب اغراق شده نسبت به شرایط غیر قطعی و دارای ابهام است و باعث میشود در سطوح فکری احساسی و رفتاری واکنش منفی نسبت به چنین شرایط و رویدادهایی داشته باشند. با توجه به اینکه این پژوهش تا به حال بررسی نشده است و درگیر شدن دانش آموزان با رفتارهای پرخطر به سلامت آنها و جامعه آسیب وارد خواهد کرد در نتیجه در این مقاله به آن خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

تحمل ابهام ، نارسایی هیجانی ، رفتار پر خطر ، عدم تحمل ابهام