بررسی آزمایشگاهی تاثیر محصور شدگی بتن بر رفتار کششی میل مهارهای سردار

مهار مناسب میلگردها در بتن ، یکی از پارامترهای مهم در عملکرد مطلوب ساختمانهای بتن مسلح می باشد. به طور کلی مهار میلگردها در بتن به سه صورت مهار مستقیم ، مهار قلابدار و مهار سردار انجام می گیرد. در نواحی دارای تراکم بالای آرماتور همچون ناحیه اتصال تیر به ستون، استفاده از مهار قلابدار دارای مشکلات اجرایی می باشد و امکان به وجود آمدن تخلخل در بتن این نواحی زیاد است که این موضوع می تواند به صورت قابل توجهی عملکرد لرزه ای سازه را تحت تاثیر قرار دهد. یک راهکار مناسب برای کاهش تراکم میلگردها در این نواحی ، استفاده از میلگرد سردار به جای میلگرد قلابدار برای مهار میلگردها می باشد. در این پژوهش به ارزیابی آزمایشگاهی رفتار کششی میلگردهای سردار پرداخته می شود و تاثیر محصور نمودن بتن با استفاده از خاموت، سنجاق و دورپیچ ، در رفتار کششی آنها مورد بررسی قرار می گیرد. به این منظور، ۵ نمونه بتنی ساخته شد و در آزمایشگاه سازه دانشگاه قم مورد آزمایش کششی قرار گرفت و منحنی بار- تغییرمکان برای آنها استخراج گردید. نتایج به دست آمده از مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که محصور شدگی بتن ناشی از خاموتها و سنجاقی ها و به ویژه وجود دورپیچ در ناحیه انتهایی میلگرد سردار، تاثیر بسزایی در افزایش مقاومت کششی نمونه های آزمایشگاهی و تامین طول مهاری میلگردهای سردار ایفا می نماید.

کلیدواژه ها:

میلگرد سردار ، آزمایش کشش ، محصورشدگی بتن ، طول مهاری ، خاموت ، دورپیچ .