ماهیت یارانه و برخی احکام فقهی مترتب بر آن

یارانه نقدی یکی از کمکهای دولت به مردم است که اخیرا در کشور جمهوری اسلامی ایران رایج شده است و تاکنون از منظر علم اقتصاد و دیگر علوم مرتبط کما بیش مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. از طرفی علم فقه به عنوان دانشی که عهده دار بیان تکلیف شرعی مکلفان در همه وجوه زندگی آنهاست باید موضع خود در قبال یارانه در گستره مسائلی مانند. جایگاه فقهی یارانه جواز یا عدم جواز دریافت یارانه از سوی افراد متمکن مالکیت بارانه و حق تصرف آن در مسائلی مانند ارت. خمس بارانه و.... را مشخص کند تا مکلفان مانند سایر مسائل شرعی وظیفه شرعی خود را در این زمینه بدانند. این تحقیق بر اساسی رسالتی که علم فقه دارد به بررسی توصیفی - تحلیلی وجوه مختلف بارانه در فقه امامیه می پردازد تا از این رهگذر پرتوی برای اندیشه و تحقیق بیشتر برای دانشمندان و جویندگان فقه آل محمد (صلی الله علیه واله باشد و هم باره ای از وظایف شرعی مکلفان را روشن نماید. روش تحقیق این مقاله به صورت توصیفی موردی با زمینه ای و علی با پس از وقوع بوده و در شیوه جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پرسش و پاسخ استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

یارانه یارانه نقدی تملیک ، خمس ، هیه ، احکام فقهی