منازعه ناگورنو/قره باغ از منظر حقوق بین الملل

به دنبال اشغال آذربایجان و ارمنستان، بولشویک ها در سال ۱۹۲۱، ناگورنو - قره باغ را منطقه خودمختار داخل جمهوری شوروی آذربایجان اعلام کردند. ارمنی ها که ۹۴% جمعیت منطقه مذکور را شکل می دادند نسبت به این تصمیم اعتراض کردند ولی شوروی بر این اعتراضات سرپوش گذاشت .ارمنی های قره باغ با اصلاحات میخائل گورباچف در سال ۱۹۸۷ موقعیت برجسته ای یافتند و خواستار اتحاد ناگورنو - قره باغ با ارمنستان شدند. مقامات ارمنی در ناگورنو - قره باغ خواستار انتقال منطقه به جمهوری شوروی ارمنستان می شوند. خشونت علیه ارمنی های در شهر آذری سومقایت منجر به قتل ۳۰ نفر و خروج جمعیت ارمنی از آذربایجان می شود. چند ماه بعد آذری ها در گنجه به ارمنی ها حمله می کنند.در جریان ژانویه سیاه ۱۹۹۰ خشونت علیه ارمنی ها در باکو شعله ور می شود و میخائیل گورباچک ۲۶ هزار نیروی نظامی برای سرکوب جنبش استقلال خواهی در باکو اعزام می کند. حدود ۱۰۰ نفر در جریان این سرکوبی سخت کشته می شوند.

کلیدواژه ها:

منازعه ناگورنو/ قر باغ ، حقوق بین الملل ، ارمنستان ، آذربایجان