بحثی تطبیقی مسئولیت کیفری ناشی از جرائم ارتکابی در حین مستی در حقوق انگلستان و حقوق کیفری ایران

مصرف مشروبات الکلی ، امروزه تنها عامل مستی در افراد محسوب نمی گردد زیرا این نوع مستی که به آن مستی تر نیز اطلاق می گردد از گذشته های دور وجود داشته و ابعاد مختلف آن برای جرم شناسان تاحدودی مشخص است در قوانین اسلامی نیز وضعیت مستی تر، کاملا مشخص بوده و مصرف یک قطره آن به لحاظ شرعی نیز حرام می باشد و بدینسان می توان عنوان نمود که مکتب اسلام با آگاهی و اشرافیتی که بر مسکرات و شرب خمر داشته تمامی ابعاد آن را مدنظر قرار داده است در صورتی که در حقوق انگلستان این امر منوط به مسلوب الارادگی می باشد که دارای شرایط خاص خود می باشد اما از سویی دیگر نوع دیگر مستی وجود دارد که به آن مستی خشک نیز اطلاق می گردد این نوع مستی که بوسیله داروها و مواد روانگردان در فرد ایجاد بی ارادگی و نشئه گی می نماید، موجبات مشکلات عدیده ای را برای بشریت فراهم نموده است مقاله حاضر که به روش تحلیلی - توصیفی موضوع پژوهش را مورد بحث و بررسی قرار داده است به این نتیجه دست یافته است که جایگاه مسئولیت کیفری در حقوق ایران و انگلستان شاید در برخی از اوصاف به لحاظ طولی تفاوت نماید اما به لحاظ عرضی ، در هر دو نظام قضایی افراد مست را نمی توان فارغ از مسئولیت کیفری دانست و آنان بهر حال در پیشگاه قانون جوابگو خواهند بود. اما نکته افتراق در دو نظام قضایی ، در بحث اراده و قصد است که در قوانین اسلامی ، از آنجایی که مسکرات حرام اعلام گردیده است ، فرد مست ، باید مسئولیت هرگونه اعمالی را پس از مصرف آن به عهده گرفته و هیچگاه زوال عقل در حین مستی نمی تواند رافع مسئولیت کیفری باشد اما در قوانین انگلستان به میزان مصرف مسکرات موجود در خون و اثر آن بر قصد و اراده افراد (مسلوب الارادگی ) در خصوص مجرمین اعمال قانون می نمایند.

کلیدواژه ها:

مسکر ، قصد ، ، مسلوب الارادگی ، حقوق ایران ، حقوق انگلستان