بررسی اثرات به کارگیری روش های نوین و نوآورانه در تدریس و تاثیر آن بر آموزش و پرورش ابتدایی

از سنین کودکی، آمادگی برای تبدیل شدن به شهروندان بالغ و موثر در کشور شکوفا میشود. تقویت خلاقیت در کودکان نقشاساسی در پیشرفت آینده جامعه ایفا میکند و سیستم آموزشی نقش حیاتی در این فرآیند دارد. بسیاری از کودکان به درس خواندن و یادگیری علاقهای ندارند که این مسئله طبیعی است، زیرا آنها به دلیل طبیعت بازیگوش و خلاق خود، به بازی و سرگرمی تمایل دارند. با توجه به تحقیقات صورت گرفته، نقش آموزشگران و دانش آموزان در فرآیند آموزش کودکان برجسته شده است. محققین پس از سال ها تحقیق و تجربه به این نتیجه رسیده اند که موثرترین روش آموزش فعال کردن خود دانشآموز است که از طریق روش علمی بهتر میسر می گردد. یعنی دانش آموز به کمک تفکر و قوای ذهنی خود که در فطرت هرانسانی نهفته است (مانند کنجکاوی، حدس، مقایسه، نتیجه گیری ، تصور، تخیل و ...) می تواند مشکلی را شناسایی و برای آن راه حل را به مرحله اجرا بگذارد و به نتیجه برسد. اثرات مثبت این روشها بر بهبود کیفیت آموزش، افزایش تمرکز و توجه دانش آموزان، و تحول در فرآیند یادگیری در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، کودکی ، خلاقیت ، روش تدریس ، معلمان