مقایسه نشخوار فکری و تاب آوری افراد مبتلا به اختلال پنیک و افراد عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه نشخوار فکری و تاب آوری افراد مبتلا به اختلال پنیک و افراد عادی انجام گرفت.این پژوهش از نوع مطالعات علی- مقایسه ای بود که در آن اطلاعات و داده های تحقیق به صورت میدانی جمع-آوری میشود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی افراد بالای ۱۸ سال مراجعهکننده به بیمارستان روانپزشکی ابن سینای مشهد که تشخیص قطعی اختلال پنیک را داشتند و همچنین افراد عادی شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ بودند. از میان جامعه آماری تعداد ۶۰ نفر ۳۰) نفر از مبتلا به اختلال پنیک و ۳۰ نفر افراد عادی) به صورت غیر تصادفی هدفمند، با توجه به معیارهای ورود به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه های نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (۱۹۹۱) و تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) برای جمعآوری اطلاعات استفاده شد و اطلاعات حاصل از این پرسشنامه ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نشخوار فکری و تاب آوری افراد مبتلا به اختلال پنیک و افراد عادی تفاوت معناداری وجود دارد و افراد مبتلا به اختلال پنیک از نشخوار فکری بالاتر و تاب آوری پایینتری نسبت به افراد عادی برخوردارند

کلیدواژه ها:

نشخوار فکری ، تاب آوری ، اختلال پنیک