مقاله پژوهشی تحلیل نسبت میان دائوئیسم ومیزانسن در سینمای ووشیا ژانگ ییمو، با رویکردفلسفی لائوتزو؛(مطالعه موردی : قهرمان۲۰۰۴؛خانه خنجر های پران۲۰۰۸؛ سایه ۲۰۱۸)

ژانگ ییمو با تفکر عمیق عرفانی متاثر از دائوئیسم ، با زبانی نمادین در رنگ ها و طراحی صحنه و فرم فیلم ، از آن به عنوان چارچوبقدرتمند در سینه فیلیای خود برای بازگویی داستان ها ،حماسه ها و تاریخ غنی کشورش استفاده می کند. او برای نیل به این اهدافش درجهان بحران زده متاثر از فلسفه غربی، از مفاهیم فلسفه شرقی دائو به نحوی کاربردی در میزانسن فیلم هایش استفاده می کند. راز آثارهنری بزرگ این است که حاملان متعالی هستند، پنجره هایی که به ما اجازه می دهند به دن یایی متفاوت نگاه کنیم .این پژوهش دریچهای است برای تشخیص ویژگی های زیباشناسی فیلم های ژانگ ییمو در ژانر ووشیا از منظر فلسفه لائوتزو و در عین حال آنها را در بحثهای فرهنگی چین معاصر مورد بررسی قرار داده است . هدف اصلی ، تحلیل فلسفه شرق و تاثیر آن بر میزانسن در آثار ووشیا ژانگ ییمو وشناخت اندیشه و مبانی هستی شناسی این هنرمند بوده است. بنابراین یافته های بدست آمده نشان می دهند که ، تفکر سینمایی ژانگییمو به عنوان زمینه ای که با حرکت، زمان و تصویر در ارتباط است، به ما اجازه می دهد تا در مضامین سفت و سخت تفکر سنتی بازاندیشیو حتی پویایی متقابل پیوند تفکردائوئیستی با پدیده های مدرنی مانند سینما را تشخیص دهیم.

کلیدواژه ها:

دائوئیسم ، میزانسن ، ژانگ ییمو ، ووشیا ، لائو تزو .