مقایسه سرمایه فرهنگی و تاب آوری مادران کودکان با اختلال یادگیری ویژه و عادی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه سرمایه فرهنگی و تاب آوری در مادران کودکان با اختلال یادگیری ویژه و عادیمی باشد. روش پژوهش از نوع پس رویدادی یا علی- مقایسه ای است بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران کودکان با اختلال یادگیری ویژه مراکز اختلال یادگیری ویژه شهر بابل است که در سال ۱۳۹۸ تعداد ۲۰۰نفر مراجعه کرده اند. ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه (مادران دارای کودک عادی: ۵۰ نفر و مادران کودکان با اختلالیادگیری ویژه: ۵۰ نفر) به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شد. ابزارهای گردآوری پژوهشعبارت بود از؛ تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳)، سرمایه فرهنگی بوردیو (۱۹۷۹) است که روایی و پایاییآن ها با محاسبه آلفای کرونباخ تائید شد. داده های پژوهش نیز با استفاده از نرم افزار آماری در دو سطح آمارتوصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آزمون فرضیه های این مطالعه نشان دادسرمایه فرهنگی و تاب آوری در بین مادران کودکان با اختلال یادگیری ویژه و کودکان عادی از تفاوت معناداریبرخوردار بوده است. به طوری که سرمایه فرهنگی و تاب آوری در بین مادران کودکان با اختلال یادگیری ویژهکمتر از مادران با کودکان عادی است.

کلیدواژه ها:

سرمایه فرهنگی ، تاب آوری ، اختلال یادگیری ویژه