الگوریتمی برای داده کاوی فازی مقید با محدودیت های پنجره لغزان و کاف زمانی

دنبالهکاوی، شناسایی زیردنبالههای مکرر در مجموعهای از دادههای دنبالهای است. الگوریتمهای کلاسیک دنبالهکاوی برای پردازش دادههای عددی کاربرد ندارند و دادهها باید به شکل باینری باشند لذا کاربرد این روشها برای دادههای عددی منجر به از دسترفتن اطلاعات میشود. الگوریتمهای فازی به عنوان راهکاری برای غلبه بر این مشکل ارائه شدهاست. الگوریتمهای فازی موجود، در رابطه با فاصله زمانی بین تراکنشها صحبتی نمیشود و فقط وقوع آنها را به صورت دنباله بیان میکند. در این مقاله الگوریتم جدیدی برای دنبالهکاوی فازی ارائه میشود که با استفاده از محدودیتهای پنجره لغزان و کاف زمانی، عنصر زمان را مد قرار میدهد و به این ترتیب امکان حذف بعضی از تراکنشهای مفید را در عملیات جستوجو کاهش میدهد

کلیدواژه ها:

دنباله 1 ، پنجره لغزان 2 ، کاف زمانی 3 ، محدودیت