جایگاه مولفه های رویکرد ارتباطگرایی در محیط یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی

در عصر حاضر هوش مصنوعی نقش انکارناپذیری در زندگی انسانها ایفا می نماید و در کلیه حوزه ها از جمله حوزه آموزش ورودنموده است که منجر به ظهور محیط یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی شده است. لذا تبیین جایگاه رویکردهای و نظریاتمختلف یادگیری در محیطی یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی، امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر،دستیابی به مولفه ها و زیر مولفه های رویکرد ارتباط گرایی در محیط یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی می باشد. روش اینپژوهش، ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ ماهیت داده از نوع کیفی و از نوع تحلیل متنی است که در گردآوری داده ها از روشاسناد کاوی استفاده شد. جهت جمع آوری و توصیف مقالات مرتبط از روش مروری روایتی استفاده شد که جامعه آماری پژوهششامل مقالات و اسناد علمی مرتبط با مولفه های رویکرد ارتباط گرایی در یادگیری الکترونیکی بود که در نهایت پانزده مقاله مرتبطبا موضوع نیز از پایگاه داده Google Scholar غربالگری و با معیار بتن و نرم افزار pop انتخاب شد. با ابزار فیش برداری، داده هاجمع آوری شد و تجزیه وتحلیل داده ها این پژوهش در چهار مرحله توصیف، تحلیل، استنتاج و تبیین انجام پذیرفت. پس ازجستو جو با کلیدواژه های مربوط به موضوع، ۱۵۹ سند یافت شد و پس از غربالگری های عنوان، چکیده و متن اصلی ۱۱ سندبا معیار ارتباط نزدیک با موضوع، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد مولفه هایی چون یادگیری تجربی، تعامل،یادگیری مادام العمر و معلم همراه در رویکرد ارتباط گرایی، در محیط های مبتنی بر هوش مصنوعی قابل تبیین هستند. همچنینهوش مصنوعی به عنوان یک فناوری، همان عنصر " گره "در رویکرد ارتباط گرایی است.

کلیدواژه ها:

رویکرد ارتباط گرایی ، محیط های یادگیری ، هوش مصنوعی