اندازه گیری قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی کاه گندم و کاه گندم به همراه پوسته برنج با استفاده از سه روش خاکستر نامحلول در اسید، لیگنین نامحلول در اسید و جمع آوری کل مدفوع در شتر

این پژوهش به­منظور اندازه­گیری قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی کاه گندم و کاه گندم به­همراه پوسته برنج با استفاده از سه روش خاکستر نامحلول در اسید، لیگنین نامحلول در اسید و جمع­آوری کل مدفوع در شتر انجام شد. تعداد ۴ نفر شتر نر با میانگین وزن ۳۵/۹±۲۵/۱۱۶ کیلو­گرم و سن یک­سال در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. مدت زمان انجام آزمایش ۴۲ روز )۲ دوره ۲۱ روزه) بود که شامل ۱۴روز مدت زمان عادت­پذیری به جیره­های آزمایشی و ۷ روز نمونه­برداری بود. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) کاه گندم ۲) کاه گندم همراه با ۲۵ درصد پوسته برنج بود. نتایج این مطالعه نشان داد روش­های جمع­آوری کل مدفوع، خاکستر نامحلول در اسید جهت اندازه­گیری قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، چربی خام، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی کاه گندم به­همراه پوسته برنج وجود تفاوت معنی­داری نداشتند، اما میزان قابلیت هضم در این دو روش به­طور معنی­داری بیشتر از روش لیگنین نامحلول در اسید بود (۰۵/۰>P ). میزان درصد بازیافت مارکر خاکستر نامحلول در اسید در جیره ۷۵ درصد کاه گندم به­همراه ۲۵ درصد پوسته برنج ۳۸/۹۲±۸/۹۲ بود. به­طور کلی بر اساس نتایج بدست آمده در این مطالعه به­نظر می رسد چنانچه درصد بازیافت مارکر خاکستر نامحلول در اسید بیش از ۹۰ درصد باشد، میزان قابلیت هضم خاکستر نامحلول در اسید با مقدار قابلیت هضم جمع­آوری کل مدفوع نزدیک بوده، لذا روش خاکستر نامحلول در اسید می­تواند به­عنوان یک نشانگر داخلی مناسب برای محاسبه قابلیت هضم در شتر مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

جمع آوری کل مدفوع ، خاکستر نامحلول در اسید ، شتر ، قابلیت هضم ، لیگنین نامحلول در اسید