روابط علی بین اخلاق حرفه ای و عملکرد شغلی با میانجیگری درگیری شغلی در پرستاران زن و مرد

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجیگر درگیری شغلی در تبیین اثر ارزش های اخلاق حرفه ای و بر عملکرد شغلی پرستاران با نقش تعدیل کنندگی جنسیی انجام شد این پژوهش توصیفی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر تهران در سال ۱۴۰۱ جامعه آماری پژوهش را تشیکیل دادند با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد ۳۰۰ نیر از میان آنها انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عملکرد شغلی (پپترسون، ۱۹۷۰)، پرسشنامه اخلاق حرفه ای (سرمد و همکاران، ۱۳۹۰) و پرسشینامه درگیری شغلی (کانونگو، ۱۹۸۲) پاسخ دادند نتایج نشان داد شاخص های برازندگی حاصل از تحلیل عاملی تاییدی از برازش قابل قبول مدل اندازه گیری با داده های گردآوری شده از پرستاران زن و مرد حمایت می کنند. بر این اساس چنین نتیجه گیری شد که درگیری شغلی رابطه بین ارزش های اخلاق حرفه ای و عملکرد شغلی را هم در پرستاران زن و هم در پرستاران مرد میانجیگری می کند نشان داد که تفاوت ضریب مسیر کل بین دو متغیر اخلاق حرفه ای و عملکرد شغلی در زنان قوی تر از مردان (Z=۲/۵۴, p=۰/۰۱۱) است. براین اساس نتایج پژوهش حاضر نشان داد که رابطه مستقیم بین اخلاق حرفه ای و عملکرد شغلی در پرستاران زن قوی تر از پرستاران مرد است، در مقابل رابطه غیر مستقیم آن دو متغیر در مردان (با میانجیگری درگیری شغلی) قوی تر از زنان است.

کلیدواژه ها:

ارزش اخلاق حرفه ای ، درگیری شغلی ، عملکرد شغلی ، پرستاران