تبیین ارتباط سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و منبع کنترل با تحمل پریشانی هیجانی معلمان دوره ابتدایی شهرستان مهاباد

هدف از تحقیق حاضر تبیین ارتباط سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و منبع کنترل با تحمل پریشانی معلماندوره ابتدایی شهرستان مهاباد بوده است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی بوده است و بر اساس شیوه جمعآوری داده ها توصیفی-همبستگی و از نوع تحقیقات پیمایشی است که جامعه آماری آن را کلیه معلمان دورهابتدایی شهرستان مهاباد تشکیل دادند و به صورت در دسترس ۲۳۶ نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدندو پرسشنامه ای به صورت برخط بین آنها توزیع شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکر و همکاران (۱۹۹۰)، پرسشنامه منبع کنترل والستون و همکاران (۱۹۷۸)، پرسشنامهتحمل پریشانی هیجانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) استفاده شد و برای تحلیل داده ها نیز دز نرم افزار SPSS۲۴از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه استفادهشد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و تحمل پریشانی هیجانی ارتبا طمثبت و معنی داری وجود دارد، نتایج بین ابعاد منبع کنترل سلامت با تحمل پریشانی حاکی از آن بود که بینمنبع کنترل درونی با تحمل پریشانی هیجانی رابطه مثبت و معنی دار است اما بین منبع کنترل بیرونی و منبعکنترل مربوط به شانس با تحمل پریشانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. به علاوه نتایج تحلیل رگرسیو ننشان داد که منبع کنترل و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت میتوانند ۵۷ درصد از تغییرات تحمل پریشانیهیجانی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

منبع کنترل ، تحمل پریشانی ، سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت