تدوین معیارهای گزینش
مناطق حساس شیلاتی ساحلی- دریایی و همچنین مناطق حساس ساحلی- دریایی به عنوان مناطق پشتوانه بر اساس سه دسته معیار و انطباق آنها با شرایط کشور صورت پذیرفته است. در این ارتباط معیارهای ارائه شده از سوی کمیسیون جهانی مناطق حفاظت شده وابسته به اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) برای انتخاب مناطق حساس ساحلی- دریایی، معیارهای سازمان بین المللی دریانوردی (IMO)۲ برای انتخاب مناطق حساس ساحلی و همچنین معیارهای ارائه شده توسط رود سالم و پرایس۳، ملاک عمل قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، معیارهای محیط زیستی و شیلاتی پر اهمیت در انتخاب مناطق حساس تعیین و نمره گذاری گردید. طول سواحل
استان هرمزگان در سرزمین اصلی از راس نایبند تا خور راس میدانی (با فاصله ۱۲ مایل از خط ساحلی) به تعداد ده پاره ساحل تقسیم بندی گردید. همچنین قابل ذکر است که در مطالعه حاضر، از میان جزایر استان هرمزگان، منحصرا سواحل جزیره قشم در تعداد چهار پاره ساحل مورد مطالعه قرار گرفت. جمع آوری اطلاعات مرتبط با معیارهای اصلی و فرعی به تفکیک پاره ساحل های چهارده گانه از طریق پرسشنامه توسط کارشناسان پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان و اداره کل محیط زیست
استان هرمزگان طی سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ انجام شد. جمع بندی امتیازات، تعیین و طبقه بندی پاره ساحل ها به دو صورت ذیل انجام پذیرفت. در تعیین میزان حساسیت شیلاتی- زیست محیطی پاره ساحل ها، از جمع بندی امتیازات تمامی ۳۰ معیار اصلی و معیارهای فرعی مرتبط با آنها کمک گرفته شد. در بررسی حساسیت شیلاتی پاره ساحل ها، معیارهای اصلی با درجه کم اهمیت تر شیلاتی(پرندگان، لاک پشت ها، تفرج، آموزش و پژوهش) حذف گردیدند. معرفی حساسیت زیست محیطی-شیلاتی و حساسیت شیلاتی پاره ساحل ها در چهار طبقه دارای بیشترین میزان حساسیت (کسب بیش از ۸۰ درصد مجموع امتیازها)، دارای حساسیت بالا (کسب ۶۰ تا ۸۰ درصد مجموع امتیازها)، حساسیت متوسط (کسب ۴۰ تا ۶۰ درصد مجموع امتیازها ) و حساسیت کم (کسب زیر ۴۰ درصد) صورت پذیرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از ارزیابی حساسیت زیست محیطی- شیلاتی مناطق ساحلی- دریایی استان هرمزگان، هیچ کدام از نواحی ۱۴ گانه مورد ارزیابی در مناطق ساحلی- دریایی استان دارای حساسیت خیلی زیاد نبوده است. نواحی دارای حساسیت بالا شامل ۴ ناحیه، بندر شناس تا دهانه غربی خوران، خور خلاصی تا راس میدانی، سواحل دوستکو تا کندالو و همچنین بندر پل تا باسعیدو می باشد. بقیه مناطق ساحلی- دریایی استان نیز از نظر حساسیت زیست محیطی- شیلاتی در رده نواحی با حساسیت متوسط و کم قرار گرفته است. ارزیابی مناطق ساحلی- دریایی
استان هرمزگان بر اساس معیارهای حساسیت شیلاتی نشان داد که هیچ کدام از نواحی ۱۴ گانه مورد ارزیابی در مناطق ساحلی- دریایی دارای حساسیت شیلاتی خیلی زیاد نبوده و نمی تواند بیشترین میزان حساسیت شیلاتی با رویکرد حفاظتی را به خود اختصاص دهد. نواحی بین دوستکو تا کندالو و همچنین بین بندر پل تا باسعیدو در جزیره قشم دارای حساسیت بالا بوده و در مجموع ۵/۱۴ درصد از مناطق ساحلی- دریایی
استان هرمزگان را شامل می شود. تقریبا سایر مناطق ساحلی- دریایی استان که حدود ۵/۸۵ درصد را تشکیل می دهد از نظر حساسیت شیلاتی در رده نواحی با حساسیت شیلاتی متوسط و کم قرار گرفته است.
