ارزیابی تنوع ژنتیکی و گروه بندی ژنوتیپهای عدس با استفاده ازنشانگرمولکولی RAPD

نژادهای بومی یک گیاه زراعی منبع با ارزش تنوع ژنتیکی آن گیاه محسوب میشود لذا اگاهی وبکارگیری ازاین تنوع دربرنامه های بهنژادی حائز اهمیت می باشد عدس به عنوان یکی ازمهمترین منابع غنی ازپروتئین بعدازغلات دومین منبع غذایی انسان به شمار میرود دراین تحقیق تنوع ژنتیکی 23 ژنوتیپ عدس که مهمترین ژرم پلاسم عدس مورد استفاده درمرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان می باشند با استفاده ازنشانگر RAPD و با 30اغازگربررسی شد درمجموع 205 باندقابل نمره دهی بدست آمد و میانگین تعدادنشانگر به ازای هراغازگر 6/8 بود ازتعدادکل باندها 174 باند چندشکل بودند براساس داده های مولکولی دامنه تشابه نمونه ها بین 0/52 تا 0/89 متغیر بود بهترین گروه براساس الگوریتم گروهبندی UPGMA و ماتریس تشابه جاکارد بود براین اساس ژنوتیپ ها به 5 گروه اصلی تقسیم شدند کمترین میزان شباهت متعلق به رقم گچساران و F-2005-4L با 0/52 تشابه و بیشترین میزان شباهت متعلق به ژنوتیپ های F-2004-56L و F-2003-4L با 0/89 تشابه بود.

کلیدواژه ها:

عدس ، تنوع ژنتیکی ، RAPD