کاربرد تکنیک تصمیم گیری چند معیاره Entropy و Saw در تحلیل واولویت بندی توسعه پایدار مناطق شهری: مطالعه موردی مناطق هشت گانه شهر اهواز

به موازات توسعه و افزایش جمعیت شهرهای بزرگ، ظهور مسایل گوناگون و پیچیده اجتماعی- اقتصادی در داخل شهرها وورود شهرهای بزرگ جهان سوم به سیستم اقتصادی جهان، برنامه ریزی شهری به ابعاد تازه ای دست یافته و باعث تحلیل دقیقشرایط سیاسی و اجتماعی در قیمرو جغرافیای شهری شده است. برای شناخت توسعه یافتگی یا عدم توسعه یافتگی مناطق به بررسی الگوینا برابری های ناحیه ای، تفاوت های میان نواحی و بررسی میزان برتری یک مکان نسبت به ساختار مکانهای مشابه در سطح شهر نیاز است. هدف از این مقاله، به کارگیری مکانیسم فرصت های برابر و دستیابی به میزان نابرابری های ناحیه ای درمنا شهری اهواز، از للاظ شاخص های مورد بررسی است. برابر تلییل صورت گرفته، مناطق هشت گانه شهردای اهواز از تکتیک تصمیم گیری چند معیاره انتروپی و مجموع ساده وزین شده بهره گرفته شده است. همچنین برای تعیین اولویت مناطق شرهی اهواز، 6 شاخص مورد بررسی از ری مدل آنتروپی شانون وزن دهی شده و در نهایت با بهره گیری از مجموع سادهوزین، منا هبت گانه شهر اهواز رتبه بندی شده نتایج بدست آمده نبان داد منا طق دو، سه ویک به ترتیب توسعه یاقته ترین مناطق شهری اهواز شناخته شدند

کلیدواژه ها:

تکنیک تصمیم گیری چند معیاره ، توسعه پایدار ، اهواز