پیش بینی آزاردیدگی دوران کودکی بر اساس سبک های دلبستگی در نوجوانان

زمینه و هدف: آزاردیدگی دوران کودکی از جمله عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان و بهزیستی نوجوانان می باشد که توجه به قدرت سبک های دلبستگی در پیش بینی آن حائز اهمیت است . بر همین اساس، هدف این پژوهش پیش بینی آزاردیدگی دوران کودکی بر اساس سبک های دلبستگی در دانش آموزان متوسطه دوم بود. روش پژوهش : روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر اصفهان تشکیل می دهند؛ تعداد جامعه ۷۴هزار و ۵۰۴ نفر و ۳۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه آزاردیدگی محمدخانی و سبک دلبستگی کولینز و رید (RAAS) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمارههای توصیفی و استنباطی با نرم افزار ۲۷SPSS استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که سبک های دلبستگی قادر به پیش بینی آزاردیدگی دوران کودکی می باشد. همچنین نشان داد سبک دلبستگی ایمن به صورت منفی و معنادار پیش بینی کنندهی آزارعاطفی ، آزار جسمی و آزار جنسی می باشد. افزایش سبک دلبستگی ناایمن به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کنندهی آزار عاطفی ، غفلت و آزار جسمی می باشد. نتیجه گیری : می توان نتیجه گرفت که سبک های دلبستگی پیش بینی کنندهی آزاردیدگی دوران کودکی می باشد .

کلیدواژه ها:

آزاردیدگی دوران کودکی ، نوجوان ، سبک های دلبستگی