تغذیه منابع آب زیر زمینی با استفاده از فاضلاب تصفیه شده

آب از ضروری ترین عوامل توسعه جوامع انسانی بوده و ایران از جمله کشور هایی است که تامین آب برای مصارف مختلف از دغدغه های مهم دولت مردان در راستای توسعه پایدار محسوب می شود . با توجه به حجمقابل توجه فاضلاب های شهری و صنعتی، برنامه ریزی جهت استفاده از این منابع با لحاظ کردن جنبه های زیست محیطی به عنوان راهکاری مناسب جهت جبران بخشی از این کمبودها و همچنین کاهش آلودگی هامورد توجه می باشد . از بین روش های موجود، تغذیه مصنوعی با فاضلاب های تصفیه شده به ویژه در فصول غیر زراعی از اهمیت خاصی برخوردار است . از این رو، در این مقاله ضمن تشریح این روش، به بیان ملزومات کیفیت فاضلاب تصفیه شده قابل استفاده و بررسی دو مطالعه موردی در داخل و خارج از کشور پرداخته شده است. مطالب موجود گویای این واقعیت است که بعضی از طرح های انجام شده در داخل کشور، به علت وجود نکات ضعف در مطالعات پایه، موفق نبوده و بعد از اتمام طرح با مشکلات زیادی مواجه بوده اند. جهت بهره مندی هرچه بیشتر از پتاسیل فاضلاب های احیاءشده در سطح کشور، نیاز به تحقیقات جامع در خصوص کیفیت این آب ها و انجام ارزیابی های زیست محیطی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

تغذیه آب زیرزمینی ، فاضلاب تصفیه شده ، مصرف غیرمستقیم آشامیدنی ، پخش سطحی ، چاه تزریق